سرپرست این گروه تحقیقاتی که عضو دانشگاه هوئلوا است، فرناندو مونیز نام دارد که مجله Geologica Acta مصاحبه ای بدین شرح با او انجام داده که می خوا   نید:

 فسیل های مکشوفه دارای چه مشخصه هایی هستند؟

این کشفیات به واقع رونمایی از بخشی از بقایای فسیلی متعلق به وال ها نیست بلکه کشف یک مجموعه بزرگ است اما این نخستین بار است که متوجه می شویم فرآیند فسیل سازی در پی مرگ یک وال در این منطقه صورت گرفته است.

 این فرآیند چگونه صورت گرفته است  ؟

به محض اینکه یک وال می مرد بدن او با مورد حمله لاشخوران دریایی همچون، کوسه ها قرار می گرفت؛ البته چنین حمله حریصانه ای ملزم به این بود که جانور مهاجم حدود 10 متر (طول بدن وال) را بپیماید. این فسیل ها در ارتفاع 24 کیلومتری از سطح دریا یافت شده اند و مشخصه هایی از وال ها را به دست می دهند که در هیچ یک از حیوانات دیگر این سرزمین وجود ندارد .گروه تحقیقاتی ما همچنین مدلی ساخته که نشان می دهد اسکلت این وال ها به چه شکل بوده است.

 نتایج این تحقیقات چیست؟

نتایج به دست آمده نشان می دهد این بقایا متعلق به وال های جوانی است که پس از مرگ در بستر اقیانوس و عمق 30 تا 50 متری مدفون شده  و به زودی مورد حمله جانوران مهره دار و بی مهره قرار گرفته اند. (در کنار فسیل این وال ها آثاری از دندان های کوسه دیده می شود). اگرچه مطالعات عدیده ای بر روی این بقایا انجام شده اما تعیین علت مرگ این وال ها مشخص نشده و ممکن است بیماری، کهولت سن و یا حمله آبزیان مهاجم عامل اصلی مرگ وال های این منطقه باشد .

 لاشه وال در زیستگاه اقیانوسی چه منبعی به شمار می رود؟

لاشه آبزیانی به بزرگی وال در بستر دریا به یک منبع تغذیه برای سایر آبزیان مبدل می شود .در این میان کوسه ها و ماهی های استخوانی در شمار عمده ترین آبزیان لاشه خور قرار می گیرند.به محض اینکه استخوان ها بر روی بستر اقیانوس قرار گیرد،آثار و فرم آنها بر روی ماسه ها نقش می بندد که وقوع فرآیند های شیمیایی عدیده و سفت شدن ماسه ها موجب شکل گیری فسیل هایی می شود که می تواند اطلاعات ارزشمندی در اختیار محققان قرار دهد. فرآیند تجزیه بدن وال موجب غنی سازی رسوبات اطراف بدن او می شود و بررسی ترکیبات این رسوبات نشان دهنده موادی است که از جای دیگری به عاریه گرفته شده است. استخوان های بر جای مانده از وال نیز به عنوان منبع غذایی مورد استفاده قرار می گرفت چرا که دارای مواد معدنی ارزشمندی است.

 گفته می شود برخی وال ها دارای صدا و نوای منحصر به فردی هستند در این مورد   بگویید.

درست است. وال های سر کمانی که طول آنها به 18 متر و وزنشان به 100 تن می رسد قدرتی دارند که 
می توانند بیش از یک صدا تولید کنند. در واقع این وال ها می توانند آواز بخوانند. این گروه از وال ها دارای صداها و اصوات پیشرفته ای هستند که از آن برای جلب توجه جفت خود بهره گیری می کنند.

آواز وال پدیده ای جدید نیست اما چیز مهمی که وجود دارد این است که وال های سرکمانی با بهره گیری از بیش از یک صدا و نوا به آواز خواندن می پردازند. این دو صدا پس از تولید با یکدیگر ترکیب می شوند و این ترکیب صدا، پدیده ای است که در سایر انواع گونه های وال دیده نمی شود. آنچه جالب توجه است اینکه وال سرکمانی آوازها و صداهایش را سال به سال تغییر می دهد و هرگز آوازهای سال های قبل خود را تکرار نمی کند. این بدان معناست که این وال ها هر سال از خزانه ای جدید از اصوات بهره مند می شوند و این به معنای جدالی درونی است که برای جفت گیری سالانه به انجام می رسد. زیست شناسان از این نواها به عنوان آواز عشق یاد می کنند.

 فرکانس این نواها چقدر است؟

این اصوات در فرکانسی میان 100 تا 2000 هرتز در ثانیه تولید می شود.

 هدف اصلی و بیولوژیکی تولید این اصوات چیست؟

به واقع وال از این کار برای اشاعه ژن های خود از طریق جفت گیری بهره می گیرد و در این میان وال سرکمانی تنها گونه ای است که با خوانندگی خود را در دل اقیانوس مطرح می سازد.

 اخیراً چه مطالعاتی در مورد ریشه یابی وال ها صورت گرفتهاست ؟

محققان استرالیایی ضمن کشف یک فسیل و بررسی آن متوجه شده اند که وال ها حداقل از 25 میلیون سال قبل وجود داشته اند. تصور می شود این وال که mammalodon نام داشته است در ارتفاع پایین اقیانوس ها حرکت می کرده و به واقع اجداد  وال های امروزی به شمار می رود.

afsanehnews.com